Chciałam Wam opowiedzieć o ostatnich dniach mojego życia (czy naprawdę mojego). Po obejrzeniu jednego z filmów Dr. Dain’a Heer mój wszechświat runął na mnie i wylewał się przeze mnie hektolitrami łez…niektórzy posądzali mnie nawet o zakochanie się lub burzliwe hormony 😉 Moje ciało natomiast domagało się aktywności fizycznej i ograniczonej ilości snu do 4 godzin. Tyle czasu na kreację, zabawę, działanie, a ja zamiast to wybierać, uciekłam w dalsze odwadnianie, słuchanie muzyki i fantazjowanie co a być może nawet i kto mógłby mi dać szczęście i gdzie tu świadomość…yyyy….jedna odpowiedź nasuwa mi się na myśl 😉 No więc kiedy tak leżałam, płakałam, wzdychałam, zaczęło do mnie docierać, że ta ciężkość, którą czuję…niekoniecznie jest MOIM wyborem…raczej pewnym schematem, który się powtarza się od dziecięcych lat, ucieczką od siebie samej w życie nie moje, w wizje nie moje tylko zaczerpnięte od innych ludzi, książek, romantycznych wizji tego jak powinno życie wyglądać…i choć wiedziałam, że tęsknota to nie jest prawda, nie jest lekkość …to jednak ją przeogromnie odczuwałam…odczuwałam przeogromną tęsknotę za nieswoim życiem!!! Co to za energia? Wszechświecie co mogę z nią zrobić? Odpowiedział w formie lekkiego pytania: Jakie są nieograniczone możliwości by ktoś mi dzisiaj zrobił Barsa z lekkością? I wróciłam do płaczu, muzyki i ,,mojej” tęsknoty…aż do wieczora, kiedy to zadzwonił telefon. Kiedy go odebrałam poczułam radość i lekkość. Dlaczego? Bo po niespełna godzinie leżałam na stole i otrzymywałam proces Access Bars. Było intensywnie i niekomfortowo ale kiedy wstałam z leżanki poczułam, że wszystko zniknęło, odeszło i eksplodowało jak po najbardziej intensywnym orgazmie, na którego nigdy nie pozwoliłam sobie doświadczyć- tak na marginesie 😉
Some say ,że Bras zmienia wszystko, niektórzy mówią, że byli i nic się nie działo…a ja wam powiem, że jeśli pozwolicie sobie na obecność siebie i zobaczenie, że żadne wizje, planowanie przyszłości, marzenia i fantazje nie są Wami to dokonacie takich wyborów, że Bars zmieni wszystko….
Z wdzięcznością,
Paulina Krzywańska
